Op dit weblog en op enkele andere sites, in binnen- en buitenland — Duitsland, België en Engeland — die vanaf deze schrijftafel worden geredigeerd, heb ik ruim een half jaar geleden de Twee Geisha's van Annelies van Gils aan u voorgesteld. Om precies te zijn vormde haar werk de directe aanleiding om een separate themasite over Beeldende Kunsten te beginnen. De belangstelling voor de hartverwarmende veelkleurigheid die dit werk van Annelies van Gils uitstraalde, werd door velen gedeeld. In ieder geval is iedere stem in reactie op de publicatie zeer positief geweest.
Dezelfde uitstraling heeft de kleurstelling van deze kunstenares in de Bespiegeling, waarvan ze mij dezer dagen de link toezond toen ik haar in kennis stelde van het feit dat ze met die Twee Geisha's al bijna een jaar in de top staat van mijn 25 best bekeken artikelen van de Duitstalige, algemene cultuursite Kulturtempel, en wel binnen de eerste tien van alle artikelen die er sedert eind juli verleden jaar in zijn opgenomen. Overigens wordt ook op de site van de kunstenares dit kunstwerk het meest van al haar werk 'opgevraagd'.
Zelfde sfeer — zelfde kleurstelling
Om u te laten zien dat dezelfde kleurstelling een rol speelt, heb ik ervoor gekozen, ondanks de link naar het artikel met de grote afbeelding, de Twee Geisha's hier nog weer eens in het klein op te nemen. Daarbij gaat het me niet om de markante overeenkomsten,
maar wil ik zelfs de vraag aan de orde stellen of Annelies van Gils niet 'gewoon' weer hetzelfde schilderij heeft gecreëerd. Dat is geen verwijt en wil evenmin een indicatie zijn van een beperkte uitdrukkingsvaardigheid. Neen, zij bevindt zich dan juist in wel heel goed gezelschap. Immers, de Russische componist Dmitri Sjostakovitsj schreef ook steeds maar weer dezelfde symfonie en hoeveel auteurs bestaan er niet, verspreid over dit ondermaanse die altijd opnieuw hetzelfde boek schrijven. . . . .Hoewel er bij de Twee Geisha's geen spiegel te bekennen valt, lijkt het mij te verdedigen ook hier van een spiegelbeeld te spreken, hetgeen weliswaar niet exact hetzelfde is of uitbeeldt dan een Bespiegeling, maar qua beschouwelijkheid — met de blik naar binnen gericht, zeg maar — ademen de twee kunstwerken een zelfde sfeer, die bij de beschouwer — in ieder geval onbewust — mede wordt 'ingegeven' door de gebuikte kleuren.
Het mag dan ook geen verbazing wekken indien mocht blijken dat ook deze Bespiegeling zich in zo'n zelfde interesse en succes kan verheugen.
____________
Afbeeldingen
1. Bespiegeling uit 2008 van Annelies van Gils.
2. Twee Geisha's uit 2007 – Annelies van Gils.
