Connectie(s)Onder het motto Connection wordt aanstaande zondagmiddag in Galerie MooiMan te Groningen een nieuwe, vijf weken durende tentoonstelling geopend, welke op de in dat instituut gebruikelijke tijden — in principe alleen vrijdags, zaterdags en zondags, alsmede op afspraak — te zien zal zijn. Het betreft ook nu weer een gecombineerde tentoonstelling, deze keer van twee nogal verschillende beeldende kunstenaars, welke iets verbindt dat ligt in de presentatie van uiterlijke persoonlijkheid: enerzijds portretten — in dit geval van de in 1961 geboren kunstenaar Robert Cash — naast, respectievelijk tegenover, de uitbeelding van handen door de in 1967 geboren Duitse kunstenaar Ulli Dirkorte, die met de op de website van de Galerie voorgestelde afbeeldingen reeds duidelijk maakt dat het hier gaat om handen, die men als portret kan lezen. Niet in de zin van chiromantie — daarvoor is het immers noodzakelijk dat de lijnen in de handpalm zichtbaar zijn — maar ook als voorstelling van het daaraan verbonden wezen.
De uitbeelding van de connectie(s) die bestaat/(n) tussen deze twee min of meer antagonistische voorstellingen, welke in het oog van de beschouwer tot één geheel kunnen samensmelten en daarmee niet alleen veel aan de verbeelding van de kijker overlaten, maar deze tegelijkertijd, al dan niet subliminaal, met de handen in de richting van de portretten duwen, om het besef van Vrijheid,
Gelijkheid en eventueel een soort van Broederschap te entameren; iets dat echter sedert 1789 in een minimalistische vorm wel degelijk in meer dan één sfeer is gelukt, maar die op het bredere niveau van ware acceptatie tussen volkeren onderling — ook als we die thans eerst tot de landen van de Europese Unie beperken — nog lang niet tot zelfs maar een basale realisatie is ontwikkeld. Wellicht is een nieuwe revolutie, op een andere grondslag en met geheel andere middelen, zo gek nog niet. Al moet daaraan direct worden toegevoegd dat, nu er een globale financieel-economische crisis woedt, het erop lijkt dat er op de hoogste regeringsniveaus van toch wel veel landen overeenstemming bereikt kon worden. Snel genoeg zal blijken hoe stabiel zo'n pact is. Wat met handen geven en handenvol uitgeven wordt gepraktiseerd, zal dan snel leiden tot een onthulling van de diverse daaraan onverbrekelijk verbonden portretten diergenen, die zich zullen moeten te kennen geven door het tonen van het ware gezicht: als portret met daarbij behorende, eventueel lege, handen.Diverse niveaus en tal van gedaanten
Zo bekeken had deze tentoonstelling niet op een actueler ogenblik gerealiseerd kunnen worden. We zullen aan het eind ervan — medio december — nog eens bezien in hoeverre de wereldwijde crisis heeft geleid tot nieuwe portretten in handel en industrie, in politiek en in de talrijke maatschappelijke geledingen van de betrokken landen in het algemeen en van de VS in het bijzonder, waar nu een euforische stemming heerst bij diegenen die menen dat ze alles weten over een presidentskandidaat die de handen uit de mouwen steekt, maar zijn ware portret pas zal laten zien in het kader van de wel zeer marginale mogelijkheden tot werkelijke veranderingen, die voor hem, binnen tal van in menig opzicht wetmatige beperkingen, tot de mogelijkheden zullen gaan behoren. Dat wil zeggen: hoe zeer hem de handen zijn gebonden en in welke mate dat van invloed zal zijn op het exponeren van zijn tot nu toe verborgen portret. Zulke connecties zijn van grote invloed op het reilen en zeilen van zovele aspecten in tal van globale interacties, en ook daarvan zullen de sporen in de kunsten binnen niet al te lange tijd op enigerlei wijze hun weerslag vinden.
Bij de extremistische oorlogsmisdadiger berstensvol ongeëvenaarde criminaliteit, G.W. Bush, getuigt zijn
uitzonderlijk verwrongen tronie ervan dat hij op diverse fronten veel bloed aan eigen en andere handen heeft achtergelaten. Toch is die man, zonder het te willen, dan wel het zelfs maar te kunnen bedenken, erin geslaagd een kunstwerk te worden: een uiterst abjecte karikatuur van wat ieder wezen — dat op een buitengemeen verantwoordelijke post het lot van zovelen in handen houdt — had moeten zijn. Hij is en blijft een onuitwisbaar merkteken in de connectie van intens vuile handen en een portret met een virulent monsterlijke expressie, dat onder meer door de beeldende kunsten onophoudelijk zichtbaar dient te worden gemaakt voor een ieder die bereid is dat te bekijken en die niet de handen voor het eigen portret slaat.Over Connection gesproken.
____________
Afbeeldingen
1. Poster met aankondiging van de tentoonstelling Connection in Galerie MooiMan, Groningen, van 9 november tot en met 14 december.
2. Portret 1 van Robert Cash.
3. Handen 1 van Ulli Dirkorte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten